Isang Himno ng mga Salita ng Diyos | Awa ng Diyos sa Sangkatauhan

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Isang Himno ng mga Salita ng Diyos | Awa ng Diyossa Sangkatauhan

Panimula

Awa ng Diyos sa Sangkatauhan

Ang “awa” ay pwedeng unawain sa iba’t-ibang paraan.

Ang magmahal at pag-iingat at pag-aalaga.

Ang “awa” ito’y malalim at masidhing pagkapit.

Ito ay pag-aalagang ayaw manakit.

Ang lahat ng ito’y sumasalamin sa pag-ibig at lambing,

ito’y pahayag ng damdaming sila’y di isusuko.

Ang lahat ng ito’y sumasalamin sa pag-ibig at lambing,

ito’y pahayag ng damdaming sila’y di isusuko.

Ito’y awa ng Diyos at pagpaparaya sa tao.

Salitang karaniwan gamit ng Diyos sa tao,

ito’y nagdadala ng Kanyang puso’t saloobin sa tao.

Nang Diyos ay nagwika, binunyag lahat ng ganap.

Ang kalsada sa Nineveh, katulad din ng Sodoma,

ganap ang kaguluhan at kasamaan.

Ngunit dahil sila’y nagsisi, nabago ang puso ng Diyos,

kanilang pagwasak ay napalitan na ng awa.

Tungo sa habilin at salita ng Diyos,

ang kanilang gawa’t ugali ay iba sa taga Sodoma.

Pagsuko nila sa Diyos, ito ay ganap at lubos,

at tunay na nagsisi sa kasalanang nagawa.

Sila ay tunay at tapat sa lahat ng paraan.

Kaya’t muling iginawad ng Diyos taos-pusong awa sa kanila.

mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Natatanto na Tinatahak Ko ang Landas ng mga Fariseo

Mga patotoo't karanasan ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Natatanto na Tinatahak Ko ang Landas ng mga Fariseo

Wuxin    Lungsod ng Taiyuan, Lalawigan ng Shanxi

  Ang isang bagay na palagi nating tinatalakay noon sa mga nakaraang pagbabahaginan ay ang mga landas na nilakaran nina Pedro at Pablo. Sinasabing si Pedro ay nagtuon ng pansin sa pagkilala sa kanyang sarili at sa Diyos, at isang taong kinasihan ng Diyos, samantalang si Pablo ay nagtuon lamang ng pansin sa kanyang gawain, reputasyon at katayuan, at isang taong kinasuklaman ng Diyos. Palagi akong natatakot na tahakin ang landas ni Pablo, na dahilan kung bakit karaniwan ay madalas kong binabasa ang mga salita ng Diyos tungkol sa mga karanasan ni Pedro para makita kung paano niya nakilala ang Diyos. Pagkatapos pansamantalang mamuhay nang ganito, nadama kong naging mas masunurin ako kaysa dati, ang hangarin ko para sa reputasyon at katayuan ay naging malamlam, at bahagya ko pang nakilala ang sarili ko. Sa panahong ito, naniwala ako na kahit hindi ako lubusang nasa landas ni Pedro, masasabi na naabot ko ang gilid nito, at kahit paano ibig sabihin nito hindi ako papunta sa landas ni Pablo. Gayunman, mapapahiya ako ng mga pagbubunyag ng salita ng Diyos.

Awit ng Pagsamba | Praise Song “The Heart’s Voice of a Created Being” | The Church of Almighty God

Awit ng Pagsamba | Praise Song “The Heart’s Voice of a Created Being” | The Church of Almighty God

Introduction

I

I wanted to cry but no place felt right. I wanted to sing but no song was found. I wanted to express the love of a created being. Searching high and low, but no words could say, could say just how I feel. Practical and true God, the love inside my heart. I lift my hands in praise, I rejoice that You came into this world.

Pag-bigkas ng Diyos | Ang Landas… (7)

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Pag-bigkas ng Diyos | Ang Landas… (7)

    Maaari nating lahat makita sa ating praktikal na mga karanasan na maraming beses na personal nang binuksan ng Diyos ang isang landas para sa atin upang ang lalakaran nating landas ay mas matatag, mas makatotohanan. Ito ay dahil sa ang landas na ito ay yaong binuksan ng Diyos para sa atin mula pa sa simula ng panahonat ipinasa sa ating salinlahi pagkatapos ng sampu-sampung libong taon. Kaya tayo ang hahalili sa ating mga sinundan na hindi nilakaran ang landas hanggang sa katapusan nito; tayo yaong mga pinili ng Diyos para lumakad sa huling bahagi ng daang ito. Kaya, ito ay inihanda lalo na para sa atin, at kaya makatanggap man tayo ng mga pagpapala o magdanas ng kasawian, wala ng iba pa ang makalalakad sa landas na ito. Idadagdag Ko ang Aking kabatiran dito: Huwag gumawa ng anumang mga plano upang tumakas sa anumang ibang dako o naghahanap ng ibang daanan, nananabik para sa katayuan, o ang pagtatatag ng iyong sariling kaharian; ang lahat ng mga ito ay ilusyon. Kung mayroon kang ilang pagkiling tungo sa mga salitang ito, pinapayuhan kita na huwag malito. Pinakamainam na iyong pag-isipan ito, huwag mong subuking masyadong maging matalino o mabibigong makilala ang tama at mali. Kapag ang plano ng Diyos ay naisakatuparan, pagsisisihan mo iyon. Na ang ibig sabihin, kapag ang kaharian ng Diyos ay dumating dudurugin Niya ang mga bansa sa lupa, at sa panahong iyon makikita mo na ang iyong sariling mga plano ay nawawasak din at yaong mga kinastigo ay yaong mga dinurog. At sa panahong iyong ay ganap nang mabubunyag ng Diyos ang Kanyang disposisyon. Iniisip Ko na dapat Kong sabihin sa iyo ang tungkol dito yamang alam Kong mabuti ang ukol sa bagay na ito upang sa hinaharap ay hindi ka magrereklamo tungkol sa Akin. Na nagagawa nating lakaran ang landas na ito hanggang sa kasalukuyan ay itinalaga ng Diyos, kaya huwag mong iisipin na ikaw ay katangi-tangi o na ikaw ay hindi mapalad—walang sinuman ang maaring gumawa ng mga paggiit na may kinalaman sa kasalukuyang gawain ng Diyos upang hindi magkadurog-durog. Ang liwanag ay dumating sa Akin sa pamamagitan ng gawain ng Diyos, at maging anuman, gagawing ganap ng Diyos ang grupo ng mga taong ito at ang Kanyang gawain ay hindi kailanman mababago—dadalhin Niya ang mga taong ito hanggang sa dulo ng daan at tatapusin ang Kanyang gawain sa lupa. Ito ay isang bagay na dapat nating maunawaang lahat. Ang karamihan sa mga tao ay madalas nakatingin sa hinaharap at walang kabusugan; lahat sila ay walang pagkaunawa ukol sa kasalukuyang nababalisang layunin ng Diyos, kaya lahat sila ay mayroong mga saloobin ng pagtakas. Palagi nilang gustong lumabas sa ilang upang maglibot na parang isang kabayong ligaw na itinapon ang mga renda nito, ngunit madalang na magkaroon ng mga tao na gustong manahan sa mainam na lupain ng Canaan upang hanapin ang paraan ng pamumuhay ng tao—nang sila ay makapasok sa lupa na sagana sa gatas at sa pulut-pukyutan, hindi ba sila mag-iisip lamang ng pagtatamasa nito? Sa totoo lang, sa labas ng mainam na lupain ng Canaan saanmang dako ay ilang. Kahit na ang mga tao ay pumasok sa dako ng kapahingahan hindi pa rin nila makayang mapanindigan ang kanilang tungkulin; hindi lamang ba sila mga masasamang babae? Kung nawala mo ang pagkakataon para gawin kang perpekto ng Diyos sa gayong kapaligiran, ito ay isang bagay na pagsisisihan mo sa nalalabi mong mga araw; madarama mo ang hindi masukat na pagsisisi. Magtatapos ka tulad ni Moises na tumingin lamang sa lupain ng Canaan ngunit hindi niya ito nagawang tamasahin, nagtitikom ng walang laman na kamao at namamatay na puno ng pagsisisi—hindi mo ba naiisip na yaon ay isang bagay na kahiya-hiya? Hindi mo ba naiisip na ang hamakin ng iba ay isang nakakahiyang bagay? Nakahanda ka bang hiyain ng iba? Hindi mo ba taglay ang puso na nagsisikap gumawa nang mabuti para sa iyong sarili? Hindi ka ba nakahanda na maging isang kapita-pitagan at kagalang-galang na tao na ginagawang perpekto ng Diyos? Ikaw ba talaga ay isang tao na kulang sa anumang resolusyon? Hindi ka nakahandang tahakin ang ibang mga landas ngunit hindi ka rin nakahandang tahakin ang landas na itinalaga ng Diyos para sa iyo? Nangangahas ka bang salungatin ang kalooban ng Langit? Kahit gaano man kadakila ang iyong kakayahan, makakaya mo ba talagang magkasala sa Langit? Ako ay naniniwala na pinakamainam sa atin na kilalaning mabuti ang ating mga sarili—isang maliit na piraso lamang ng salita ng Diyos ay makapagbabago ng langit at lupa, kaya ano ang isang maliit na payatot na tao sa mga mata ng Diyos?

Ang Kalooban ng Diyos | The Path … (6)

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Kalooban ng Diyos| The Path … (6)

    It is because of God’s work that we have been brought into the present day. So, we are all the survivors in God’s management plan, and that we can be retained until the present day is a great uplifting from God. According to God’s plan, the country of the great red dragon should be destroyed, but I think that perhaps He has established another plan, or He wants to carry out another portion of His work. So until today I haven’t been able to explain it clearly—it’s as if it’s an unsolvable riddle. But overall, this group of ours has been predestined by God, and I continue to believe that God has other work in us. May we all beseech Heaven thus: “May Your will be accomplished and may You once again appear to us and not conceal Yourself so that we may see Your glory and Your countenance more clearly.” I always feel that the path that God guides us on doesn’t go straight up, but it’s a winding road that is full of potholes, and God says that the rockier the path is the more it can reveal our hearts of love, but not one of us can open up this kind of path. In My experience, I have walked many rocky, treacherous paths and I have endured great suffering; at times I have even been utterly grief-stricken to the point that I wanted to cry out, but I have walked this path until this day. I believe that this is the path led by God, so I endure the torment of all the suffering and continue on. For this is what God has ordained, so who can escape it? I do not ask to receive any blessings; all I ask is that I am able to walk the path I ought to walk according to God’s will. I do not seek to imitate others or walk the path that they walk—all I seek is that I may fulfill My devotion to walk My designated path until the end. I do not ask for the help of others; to be frank, I can’t help anyone else either. It seems that I am terribly sensitive on this matter. I don’t know what other people think. This is because I have always believed that however much an individual must suffer and however far they must walk on their path is ordained by God and that no one can really help anyone else. Perhaps a portion of our enthusiastic brothers and sisters may say that I am lacking in love. But this is just what I believe. People walk their paths relying on God’s guidance, and I believe that most of My brothers and sisters will understand My heart. I also hope that God provides us with much greater enlightenment in this aspect so that our love may become purer and our friendship may become more precious. May we not be confused on this topic, but only become clearer so that our interpersonal relationships may be established on the basis of God’s leadership.

Isang Mapagpanggap na Diwa Bago sa Isang Pagkabuwal

Mga patotoo't karanasan ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Isang Mapagpanggap na Diwa Bago sa Isang Pagkabuwal

Baixue    Shenyang City

    Dahil sa isang pangangailangan sa trabaho, inilipat ako sa ibang lugar ng trabaho. Nang panahong iyon, labis akong nagpasalamat sa Diyos. Pakiramdam ko’y marami pang kulang sa akin, gayunman sa pamamagitan ng banal na pagsusulong ng Diyos, nabigyan ako ng pagkakataon upang tuparin ang aking tungkulin sa isang kahanga-hangang lugar ng trabaho. Gumawa ako ng panata sa Diyos sa aking puso: Gagawin ko ang lahat ng aking makakaya upang makabayad sa Diyos.

Awit ng Papuri | Lahat ng Tao’y Nabubuhay sa Liwanag ng Diyos

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Lahat ng Tao’y Nabubuhay sa Liwanag ng Diyos

Ngayon, sa tuwa, kabanalan at pagkamatuwid ng Diyos
ay lumalaganap sa sansinukob
at dinadakila sa gitna ng lahat ng sangkatauhan.
Siyudad ng kalangita’y tumatawa,
sumasayaw kaharian sa lupa.
Sinong di magagalak? Sinong di maluluha?
Mga tao’y walang alitan;
hindi nila ipinapahiya ang pangalan ng Diyos,
nabubuhay nang payapa sa liwanag Niya.