Ang mga tao ay naniwala sa Diyos sa mahabang panahon, gayon pa man karamihan sa kanila ay walang nauunawaan sa salitang “Diyos.” Sila lamang ay sumusunod sa isang pagkalito. Wala silang palatandaan sa kung ano ang eksaktong dahilan kung bakit ang tao ay dapat maniwala sa Diyos o kung ano ba talaga ang Diyos. Kung alam lamang ng tao na sumampalataya at sumunod sa Diyos, ngunit hindi kung ano ang Diyos, ni hindi nila nauunawaan ang Diyos, kung gayon hindi ba ito ang pinakamalaking katatawanan sa mundo? Kahit na nakasaksi ang tao sa maraming makalangit na misteryo ngayon at nakarinig ng higit na malalim na kaalaman na hindi kailanman naunawaan ng tao noon, sila ay nasa dilim sa maraming pinakapayak, at mababaw na katotohanan. Ang ilan sa mga tao ay maaaring magsabi, “Kami ay naniwala sa Diyos sa loob ng maraming taon. Paanong hindi natin maaaring malaman kung ano ang Diyos? Hindi ba tayo minamaliit nito?” Ngunit sa katotohanan, kahit na ang lahat ay sumusunod sa Akin ngayon, walang sinuman ang may anumang mga pag-unawa ng lahat ng gawa ngayon. Binibitawan nila ang kahit na pinakapayak at pinakamadaling katanungan, lalo na ang pinaka-komplikadong tanong ng “Diyos.” Dapat mong malaman ang mga katanungan na sinantabi mo muna at hindi matuklasan ang siyang iyong dapat pinaka-malaman, dahil ang alam mo lamang ay sundin ang karamihan ng sambayanan, hindi binibigyang pansin at hindi kinakalinga ang mga bagay na dapat ay ginagamit mo sa iyong sarili. Alam mo ba talaga kung bakit dapat kang magkaroon ng pananampalataya sa Diyos? Alam mo ba talaga kung ano ang Diyos? Alam mo ba talaga kung ano ang tao? Bilang isang tao na may pananampalataya sa Diyos, kung ikaw ay mabigong maunawaan ang mga bagay na ito, hindi mo ba nawala ang iyong dignidad bilang isang mananampalataya ng Diyos? Ang Aking gawa ngayon ay ito: upang maunawaan ng tao ang kanilang kakanyahan, maunawaan ang lahat na Aking ginagawa, at malaman ang tunay na mukha ng Diyos—ito ang pagsasarang kilos ng Aking plano sa pamamahala, ang huling yugto ng Aking gawa. Kaya Ko sinasabi sa inyo ang lahat ng misteryo ng buhay nang maaga, upang lahat kayo ay maaaring tanggapin ito mula sa Akin. Dahil ito ay ang gawa sa huling panahon, dapat Kong sabihin sa inyo lahat ang katotohanan ng buhay na hindi ninyo pa nalaman noon, kahit na hindi niyo maunawaan ang mga ito at hindi kayang dalhin ang mga ito, dahil kayo ay masyadong kulang at walang paghahanda. Gusto Kong wakasan ang Aking gawa, upang matapos ang lahat ng Aking kinakailangan na gawa, at upang ipaalam sa inyo nang ganap ang kinakailangan ninyong gawin, baka kayo muli ay maligaw at maniwala sa panlilinlang ng kasamaan kapag dumating ang kadiliman. Maraming mga paraan na higit sa inyong pang-unawa, maraming mga bagay na hindi niyo maintindihan. Kayo ay masyadong mangmang. Alam Ko ang inyong tayog at gayundin ang inyong mga pagkukulang. Samakatuwid, kahit na maraming salita na hindi ninyo kayang maintindihan, nais Ko pa rin sabihin sa inyo ang lahat ng mga katotohanang ito na hindi niyo pa kailanman naririnig—dahil lagi Akong nababahala kung, sa inyong kasalukuyang tayog, magagawa ninyong maging patotoo para sa Akin. Hindi sa minamaliit Ko kayo. Kayong lahat ay mga hayop na hindi dumaan sa Aking pormal na pagsasanay, at ito ay tunay na nakapagdududa kung gaano kalaki ang kapurihan na nasa sa inyo. Kahit na Ako ay naggugol ng napakaraming enerhiya sa inyo, ngunit tila walang positibong elemento ang nabubuhay sa inyo, habang ang negatibong elemento ay maaaring bilangin sa mga daliri at nakatuon lamang sa mga patotoo sa kahihiyan ni Satanas. Halos lahat ng bagay sa inyo ay lason ni Satanas. Nakatingin kayo sa Akin na mistulang lampas kayo sa kaligtasan. Kaya, ang mga bagay kung nasaan ang mga ito ngayon, tumingin Ako sa inyong iba’t ibang pagkilos, at sa wakas nalaman Ko ang inyong tunay na tayog. Kaya Ako ay patuloy na nababahala sa inyo: Umalis siya upang mabuhay sa kanyang sarili, ang kalalabasan ng tao ay magiging maayos kaysa o maihahambing sa kung ano siya ngayon? Hindi ba kayo nababalisa sa inyong mababang tayog? Maaari ba kayong maging tulad ng mga piniling tao ng Israel, tapat sa Akin at Akin lamang sa lahat ng pagkakataon? Ang inyong ipinapakita ay hindi ang harot ng mga bata sa paningin ng kanilang mga magulang, ngunit ang kalupitang lumalabas sa hayop kapag sila ay malayo sa hagupit ng kanilang amo. Dapat ninyong malaman ang inyong mga kalikasan, gayundin din ang kahinaan sa lahat ng inyong ibinabahagi, ang inyong karaniwang sakit. Kaya ang Akin lamang pangaral sa inyo ngayon ay maging patotoo para sa Akin. Huwag kailanman sa anumang pangyayari hayaan ang lumang sakit na muling sumiklab. Ang pinaka-mahalagang bagay ay magbigay ng pagpapatotoo. Iyan ang sentro ng Aking gawa. Dapat ninyong tanggapin ang Aking mga salita tulad ng pagtanggap ni Maria sa paghahayag ni Jehova sa kanyang panaginip, na may pananampalataya at gayon din ang pagsunod. Tanging ito ang kuwalipikado bilang pagiging malinis. Dahil kayo ang madalas nakaririnig ng Aking mga salita, ang Aking mga pinaka-pinagpala. Binibigay Ko sa inyo ang lahat ng Aking mga mahalagang pag-aari, ibinibigay nang ganap ang lahat sa inyo. Ang inyong katayuan at ng mga anak ng Israel, gayunpaman, ay higit na magkaiba, ganap na magkahiwalay na mundo. Ngunit kung ikukumpara sa kanila, kayo ay tumatanggap nang marami. Habang gipit silang naghihintay sa Aking pagpapakita, gumugugol kayo ng kaaya-ayang araw kasama Ako, nakikibahagi ng Aking mga kayamanan. Sa pamamagitan ng paghahambing, ano ang nagbibigay sa inyo ng karapatang magputak at makipagbangayan sa Akin at humingi ng bahagi ng Aking pag-aari? Hindi ba kayo nakakatanggap nang sapat? Binigyan kayo nang sobra, ngunit ang isinukli niyo sa Akin ay nakadudurog sa pusong kalungkutan at pagkabalisa at hindi mapigil na sama ng loob at kawalang-kasiyahan. Kayo ay masyadong karima-rimarim, at pumupukaw rin kayo ng awa. Kaya’t Ako ay walang pagpipilian kung hindi lunukin lahat ng Aking sama ng loob at magpasubali nang paulit-ulit. Sa mahigit ilang libong taon ng trabaho, hindi Ako nagdala ng anumang mga pagtutol sa sangkatauhan noon dahil Ako ay may natuklasan sa kasaysayan ng pag-unlad ng sangkatauhan, tanging ang mga panlilinlang lamang sa inyo ang pinaka-kilala. Sila ay tulad ng mahalagang mga mana na iniwan sa inyo sa pamamagitan ng mga sikat na ninuno ng unang panahon. Talagang galit Ako sa mga mas mababa kaysa sa baboy at aso. Kayo ay walang konsiyensya! Ang inyong karakter ay masyadong mababa! Ang inyong puso ay masyadong matigas! Kung kinuha Ko ang mga salita Ko at Aking mga gawa sa Israel, matagal Ko na dapat nakamit ang kaluwalhatian. Ngunit hindi gayon sa inyo. Sa inyo mayroon lamang malupit na kapabayaan, ang inyong malamig na balikat, at ang inyong mga palusot. Kayo ay walang pakiramdam at masyadong walang halaga!
Dapat ninyong ibigay ang lahat para sa Aking gawa. Dapat kayong gumawa ng gawaing kapaki-pakinabang sa Akin. Gusto Kong sabihin sa inyong lahat ng bagay na hindi malinaw sa inyo nang sa gayon ay maaari kang makakuha ng lahat ng kakulangan sa inyo mula sa Akin. Kahit na ang inyong mga depekto ay masyadong marami upang bilangin, handa Akong ipagpatuloy ang Aking mga gawa na dapat Kong gawin sa inyo, pagbibigay sa inyo ng Aking mga huling awa nang sa gayon ay maaari kang makinabang mula sa Akin at makakuha ng kaluwalhatiang wala sa inyo at hindi pa kailanman nakikita ng mundo. Ako ay nagtrabaho nang maraming taon, ngunit wala sa mga tao ang kailanman nakakilala sa Akin. Gusto Kong sabihin sa inyo ang lihim na hindi Ko kailanman sinabi kanino man.
Sa mga tao, Ako ang Espiritu na hindi nila makita, ang Espiritu na hindi nila kailanman mahahawakan. Dahil sa Aking tatlong yugto ng gawain sa lupa (paglikha ng mundo, pagtubos, at pagsira), lalabas Ako sa gitna nila sa iba’t ibang panahon (hindi kailanman publiko) upang gawin ang Aking gawain sa mga tao. Ang unang pagkakataon na Ako ay dumating sa mga tao ay sa Panahon ng Katubusan. Mangyari pa, Ako ay nagmula sa pamilya ng Hudyo; samakatuwid ang unang nakakita sa pagdating ng Diyos sa lupa ay ang mga taong Hudyo. Ang dahilan kung bakit ginawa Ko ang akdang ito nang personal ay dahil nais Kong gamitin ang Aking naging tao na katawan bilang handog sa kasalanan sa Aking gawa ng pagtubos. Kaya ang unang nakakita sa Akin ay ang mga Hudyo sa Kapanahunan ng Biyaya. Iyon ay ang unang pagkakataon na Ako ay nagtrabaho sa katawang-tao. Sa Panahon ng Kaharian, Ang Aking gawa ay manlupig at gawing perpekto, kaya Ko ginawa ulit ang pagpapastol sa katawang-tao. Ito ang Aking ikalawang pagkakataon na magtratrabaho sa katawang-tao. Sa huling dalawang yugto ng gawa, ang nakasalamuha ng tao ay hindi na ang di-nakikita, di nahahawakang Espiritu, bagkus isang tao na ang Espiritu ay nagkatawang-tao. Kaya sa mata ng tao, Ako ay muling naging tao na walang hitsura at pakiramdam ng Diyos. Bukod dito, ang Diyos na nakita ng mga tao ay hindi lamang lalaki, kundi pati na rin babae, na kung saan ay pinaka-lubhang kataka-taka at nakalilito sa kanila. Muli’t muli, ang Aking pambihirang gawa ay bumasag sa lumang paniniwalang ginawa sa napakaraming taon. Ang mga tao ay nasindak! Ang Diyos ay hindi lamang ang Banal na Espiritu, ang Espiritung iyon, pitong beses na pinatinding Espiritu, ang sumasaklaw ng lahat sa Espiritu, kundi isa ring tao, isang ordinaryong tao, isang napakakaraniwang tao. Hindi lamang Siya lalaki, kundi pati na rin babae. Sila ay may pagkakapareho kung saan pareho silang ipinanganak sa tao, at magkaiba dahil ipinanganak ang isa sa pamamagitan ng Banal na Espiritu at ang isa ay ipinanganak bilang tao ngunit nagmula mismo sa Espiritu. Sila ay magkatulad kung saan sila ay parehong nagkatawang-tao na Diyos na ipinapatupad ang Gawa ng Diyos Ama, at magkaiba dahil ang isa ay gumagawa ng gawain ng pagtubos at ang isa ay gumagawa ng gawain ng panlulupig. Parehong kumakatawan sa Diyos Ama, ngunit ang isa ay ang Panginoon ng pagtubos na puno ng kagandahang-loob at awa, at ang isa naman ay ang Diyos ng katuwiran na puspos ng galit at paghatol. Ang isa ay ang Kataas-taasang Tagapagpatupad upang ilunsad ang gawa ng pagtubos, at ang isa ay ang matuwid na Diyos upang matupad ang gawa ng panlulupig. Ang isa ay ang Simula, at ang isa naman ay Wakas. Ang isa ay walang kasalanang katawan, ang isa naman ay katawan na tumatapos ng pagtubos, nagpapatuloy ng gawa, at hindi kailanman nagkasala. Ang dalawa ay ang parehong Espiritu, ngunit tumira Sila sa iba’t ibang katawang-tao at parehong ipinanganak sa iba’t ibang mga lugar. At Sila ay pinaghiwalay nang ilang libong taon. Gayon man, ang lahat ng Kanilang mga gawa ay magkasangga, hindi magkasalungat, at maaaring sambitin sa parehong hininga. Pareho Silang tao, ngunit ang isa ay batang lalaki at ang isa naman ay batang babae. Sa lahat ng maraming taon na ito, ang nakita ng mga tao ay hindi lamang ang Espiritu at hindi lamang isang tao, isang lalaki, ngunit maraming bagay na hindi tugma sa paniniwala ng tao, at sa gayon ang mga ito ay hindi kailanman magagawang lubos na maarok Ako. Ipinagpatuloy nila ang hating paniniwala at hating pag-aalinlangan sa Akin, na Ako ay mistulang nabubuhay at sa gayon isa lamang panaginip. Iyon ay kung bakit sa araw na ito, ang mga tao ay hindi pa rin alam kung ano ang Diyos. Maaari mo ba Akong ibuod sa isang simpleng pangungusap? Kaya mo bang maglakas-loob na sabihing “Si Jesus ay walang iba kundi ang Diyos, at ang Diyos ay walang iba kundi si Jesus”? Ikaw ba ay matapang na magsasabing “Ang Diyos ay walang iba kundi ang Espiritu, at ang Espiritu ay walang iba kundi ang Diyos”? Ikaw ba ay kumportable na sabihing “Ang Diyos ay tao lamang na nadaramitan ng katawang-tao”? Ikaw ba ay mayroong tapang igiit na “Ang imahe ni Jesus ay ang mahusay na imahe lamang Diyos?” Kaya mo bang ipaliwanag nang lubusan ang katangian at larawan ng Diyos gamit ang lakas ng iyong talento sa pagsasalita? Mayroon ka bang lakas ng loob upang sabihing “Lalaki lamang ang nilikha ng Diyos, hindi babae, sa Kanyang sariling larawan”? Kung sasabihin mo ito, kung gayon walang babae ang magiging kabilang sa Aking pinili at magiging higit na mas mababang uri ang mga kababaihan sa sangkatauhan. Ngayon tunay mo bang nalalaman kung ano ang Diyos? Ang Diyos ba ay tao? Ang Diyos ba ay isang Espiritu? Ang Diyos ba ay talagang isang lalaki? Si Jesus lamang ba ang makakakumpleto sa gawain na nais Kong gawin? Kung isa lamang ang pinili mo sa itaas upang sabihin nang buo ang Aking kakanyahan, sa gayon ikaw ay isang lubhang mangmang na tapat na mananampalataya. Kung Ako ay gagawa bilang naging tao na katawan nang isang beses at isang beses lamang, maaari niyo ba Akong limitahan? Kaya mo bang tumingin sa Akin nang isang sulyap at makakita sa pamamagitan Ko? Kaya mo ba talagang sabihan Ako ng ganap na pasasalamat kagaya ng ipinakita mo sa panahon ng iyong pamumuhay? At kung sa Aking dalawang pagkakatawang-tao gagawin Ko ang parehong gawa, paano ninyo Ako mararamdaman? Iiwan mo ba Akong magpakailanman na nakapako sa krus? Maaari bang maging kasing simple ng sinasabi mo ang Diyos?
Kahit na ang inyong pananampalataya ay napakataos-puso, wala sa inyo ang may kakayahan upang ipaliwanag Ako nang lubusan, at wala sa inyo ang may kakayahang magpatotoo sa lahat ng mga katotohanang nakita ninyo. Pag-isipan ninyo ito. Sa ngayon marami sa inyo ang nagpabaya sa inyong tungkulin, sa halip ay sumusunod sa mga bagay ng laman, magpasasa sa laman at kasakiman sa pagpapakasaya sa laman. Maliit na katotohanan ang taglay ninyo. Paano kayo ngayon magpapatotoo sa lahat ng mga nakita ninyo? Kumpiyansa ba kayo talagang maaari kayong maging Aking saksi? Kung isang araw hindi mo magawang magpatotoo sa lahat ng nakita mo ngayon, kung gayon nawala mo ang iyong silbi bilang isang nilalang. Mawawalan ng kahulugan kung ano man ang iyong pag-iral. Ikaw ay hindi karapat-dapat bilang isang tao. Masasabi na ikaw ay hindi magiging tao! Ako ay gumawa ng walang hanggan na dami ng gawain sa inyo. Ngunit dahil wala kang natutunan ngayon, walang nalalaman, at nagtratrabaho nang walang kabuluhan, kapag kailangan Kong palawakin ang Aking gawain, ikaw ay tititig nang blangko, tahimik at lubos na walang silbi. Hindi ka ba nito gagawing pinakamakasalanan? Kapag dumating ang panahong iyon, maaari mo bang hindi maramdaman ang matinding panghihinayang? Maaaring bang hindi bumaon ang kalungkutan? Hindi ginagawa ang mga gawaing ito ng dahil sa inip, ngunit upang maglaan ng isang pundasyon para sa Aking hinaharap na gawa. Ito ay hindi dahil wala Akong patutunguhan at kailangan Kong makabuo ng isang bagong bagay. Dapat mong maunawaan na ang trabahong ginagawa Ko ay hindi larong pambata[a] ngunit kumakatawan sa Aking Ama. Dapat ninyo malamang hindi lamang Ako ang gumagawa ng lahat ng ito nang Aking sarili. Sa halip, kinakatawan Ko ang Aking Ama. Samantala, ang inyong papel ay ang sumunod nang mahigpit, tumupad, magbago, at magpatotoo. Ang dapat ninyong maunawaan ay kung bakit kayo dapat maniwala sa Akin. Ito ang pinakamahalagang tanong para sa bawat isa sa inyo na maunawaan. Ang Aking Ama, para sa kapakanan ng Kanyang kaluwalhatian, itinadhana kayong lahat para sa Akin mula sa sandaling Nilikha Niya ang mundo. Ito ay walang iba kundi para sa kapakanan ng Aking gawa, at para sa kapakanan ng Kanyang kaluwalhatian, na itinadhana Niya kayo. Ito ay dahil sa Aking Ama kaya kayo ay sumasampalataya sa Akin; ito ay dahil sa Aking Ama na itinatadhana kayong sundin Ako. Wala sa mga ito ay sa inyong sariling pagpili. Higit na mas mahalaga na maunawaan ninyo na kayo ang ipinagkaloob sa Akin ng Aking Ama para sa layunin ng magpapatotoo para sa Akin. Dahil ipinagkaloob Niya kayo sa Akin, dapat kayong sumunod sa mga paraan na ipagkakaloob Ko sa inyo at ang mga paraan at mga salita na ituturo Ko sa inyo, dahil tungkulin ninyong sumunod sa Aking mga daan. Ito ang orihinal na layunin ng inyong pananampalataya sa Akin. Kaya sinasabi Ko sa inyo, kayo ay tao lamang na ipinagkaloob ng Aking Ama upang sumunod sa Aking mga daan. Gayunman, kayo ay naniniwala lamang sa Akin; kayo’y hindi sa Akin sapagka’t kayo’y hindi galing sa pamilyang Israelita ngunit sa halip ay sa uri ng sinaunang ahas. Ang tangi Ko lamang hinihingi sa inyo ay maging saksi para sa Akin, ngunit dapat kayong sumunod ngayon sa Aking mga daan. Ang lahat ng ito ay para sa kapakanan ng hinaharap na pagpapatotoo. Kung kayo lamang ay gaganap bilang mga tao na nakikinig sa Aking mga daan, kung gayon hindi kayo magkakaroon ng anumang halaga at ang kabuluhan ng pagkakaloob ng Aking Ama ninyo sa Akin ay mawawala. Ang pilit kong sinasabi sa inyo ay ito: “Dapat kayong lumakad sa Aking mga daan.”
Mga Talababa:
a. Ang orihinal na teksto ay nagsasabi ng “isang batang naglalaro sa kalye.”
Dapat ninyong ibigay ang lahat para sa Aking gawa. Dapat kayong gumawa ng gawaing kapaki-pakinabang sa Akin. Gusto Kong sabihin sa inyong lahat ng bagay na hindi malinaw sa inyo nang sa gayon ay maaari kang makakuha ng lahat ng kakulangan sa inyo mula sa Akin. Kahit na ang inyong mga depekto ay masyadong marami upang bilangin, handa Akong ipagpatuloy ang Aking mga gawa na dapat Kong gawin sa inyo, pagbibigay sa inyo ng Aking mga huling awa nang sa gayon ay maaari kang makinabang mula sa Akin at makakuha ng kaluwalhatiang wala sa inyo at hindi pa kailanman nakikita ng mundo. Ako ay nagtrabaho nang maraming taon, ngunit wala sa mga tao ang kailanman nakakilala sa Akin. Gusto Kong sabihin sa inyo ang lihim na hindi Ko kailanman sinabi kanino man.
Sa mga tao, Ako ang Espiritu na hindi nila makita, ang Espiritu na hindi nila kailanman mahahawakan. Dahil sa Aking tatlong yugto ng gawain sa lupa (paglikha ng mundo, pagtubos, at pagsira), lalabas Ako sa gitna nila sa iba’t ibang panahon (hindi kailanman publiko) upang gawin ang Aking gawain sa mga tao. Ang unang pagkakataon na Ako ay dumating sa mga tao ay sa Panahon ng Katubusan. Mangyari pa, Ako ay nagmula sa pamilya ng Hudyo; samakatuwid ang unang nakakita sa pagdating ng Diyos sa lupa ay ang mga taong Hudyo. Ang dahilan kung bakit ginawa Ko ang akdang ito nang personal ay dahil nais Kong gamitin ang Aking naging tao na katawan bilang handog sa kasalanan sa Aking gawa ng pagtubos. Kaya ang unang nakakita sa Akin ay ang mga Hudyo sa Kapanahunan ng Biyaya. Iyon ay ang unang pagkakataon na Ako ay nagtrabaho sa katawang-tao. Sa Panahon ng Kaharian, Ang Aking gawa ay manlupig at gawing perpekto, kaya Ko ginawa ulit ang pagpapastol sa katawang-tao. Ito ang Aking ikalawang pagkakataon na magtratrabaho sa katawang-tao. Sa huling dalawang yugto ng gawa, ang nakasalamuha ng tao ay hindi na ang di-nakikita, di nahahawakang Espiritu, bagkus isang tao na ang Espiritu ay nagkatawang-tao. Kaya sa mata ng tao, Ako ay muling naging tao na walang hitsura at pakiramdam ng Diyos. Bukod dito, ang Diyos na nakita ng mga tao ay hindi lamang lalaki, kundi pati na rin babae, na kung saan ay pinaka-lubhang kataka-taka at nakalilito sa kanila. Muli’t muli, ang Aking pambihirang gawa ay bumasag sa lumang paniniwalang ginawa sa napakaraming taon. Ang mga tao ay nasindak! Ang Diyos ay hindi lamang ang Banal na Espiritu, ang Espiritung iyon, pitong beses na pinatinding Espiritu, ang sumasaklaw ng lahat sa Espiritu, kundi isa ring tao, isang ordinaryong tao, isang napakakaraniwang tao. Hindi lamang Siya lalaki, kundi pati na rin babae. Sila ay may pagkakapareho kung saan pareho silang ipinanganak sa tao, at magkaiba dahil ipinanganak ang isa sa pamamagitan ng Banal na Espiritu at ang isa ay ipinanganak bilang tao ngunit nagmula mismo sa Espiritu. Sila ay magkatulad kung saan sila ay parehong nagkatawang-tao na Diyos na ipinapatupad ang Gawa ng Diyos Ama, at magkaiba dahil ang isa ay gumagawa ng gawain ng pagtubos at ang isa ay gumagawa ng gawain ng panlulupig. Parehong kumakatawan sa Diyos Ama, ngunit ang isa ay ang Panginoon ng pagtubos na puno ng kagandahang-loob at awa, at ang isa naman ay ang Diyos ng katuwiran na puspos ng galit at paghatol. Ang isa ay ang Kataas-taasang Tagapagpatupad upang ilunsad ang gawa ng pagtubos, at ang isa ay ang matuwid na Diyos upang matupad ang gawa ng panlulupig. Ang isa ay ang Simula, at ang isa naman ay Wakas. Ang isa ay walang kasalanang katawan, ang isa naman ay katawan na tumatapos ng pagtubos, nagpapatuloy ng gawa, at hindi kailanman nagkasala. Ang dalawa ay ang parehong Espiritu, ngunit tumira Sila sa iba’t ibang katawang-tao at parehong ipinanganak sa iba’t ibang mga lugar. At Sila ay pinaghiwalay nang ilang libong taon. Gayon man, ang lahat ng Kanilang mga gawa ay magkasangga, hindi magkasalungat, at maaaring sambitin sa parehong hininga. Pareho Silang tao, ngunit ang isa ay batang lalaki at ang isa naman ay batang babae. Sa lahat ng maraming taon na ito, ang nakita ng mga tao ay hindi lamang ang Espiritu at hindi lamang isang tao, isang lalaki, ngunit maraming bagay na hindi tugma sa paniniwala ng tao, at sa gayon ang mga ito ay hindi kailanman magagawang lubos na maarok Ako. Ipinagpatuloy nila ang hating paniniwala at hating pag-aalinlangan sa Akin, na Ako ay mistulang nabubuhay at sa gayon isa lamang panaginip. Iyon ay kung bakit sa araw na ito, ang mga tao ay hindi pa rin alam kung ano ang Diyos. Maaari mo ba Akong ibuod sa isang simpleng pangungusap? Kaya mo bang maglakas-loob na sabihing “Si Jesus ay walang iba kundi ang Diyos, at ang Diyos ay walang iba kundi si Jesus”? Ikaw ba ay matapang na magsasabing “Ang Diyos ay walang iba kundi ang Espiritu, at ang Espiritu ay walang iba kundi ang Diyos”? Ikaw ba ay kumportable na sabihing “Ang Diyos ay tao lamang na nadaramitan ng katawang-tao”? Ikaw ba ay mayroong tapang igiit na “Ang imahe ni Jesus ay ang mahusay na imahe lamang Diyos?” Kaya mo bang ipaliwanag nang lubusan ang katangian at larawan ng Diyos gamit ang lakas ng iyong talento sa pagsasalita? Mayroon ka bang lakas ng loob upang sabihing “Lalaki lamang ang nilikha ng Diyos, hindi babae, sa Kanyang sariling larawan”? Kung sasabihin mo ito, kung gayon walang babae ang magiging kabilang sa Aking pinili at magiging higit na mas mababang uri ang mga kababaihan sa sangkatauhan. Ngayon tunay mo bang nalalaman kung ano ang Diyos? Ang Diyos ba ay tao? Ang Diyos ba ay isang Espiritu? Ang Diyos ba ay talagang isang lalaki? Si Jesus lamang ba ang makakakumpleto sa gawain na nais Kong gawin? Kung isa lamang ang pinili mo sa itaas upang sabihin nang buo ang Aking kakanyahan, sa gayon ikaw ay isang lubhang mangmang na tapat na mananampalataya. Kung Ako ay gagawa bilang naging tao na katawan nang isang beses at isang beses lamang, maaari niyo ba Akong limitahan? Kaya mo bang tumingin sa Akin nang isang sulyap at makakita sa pamamagitan Ko? Kaya mo ba talagang sabihan Ako ng ganap na pasasalamat kagaya ng ipinakita mo sa panahon ng iyong pamumuhay? At kung sa Aking dalawang pagkakatawang-tao gagawin Ko ang parehong gawa, paano ninyo Ako mararamdaman? Iiwan mo ba Akong magpakailanman na nakapako sa krus? Maaari bang maging kasing simple ng sinasabi mo ang Diyos?
Kahit na ang inyong pananampalataya ay napakataos-puso, wala sa inyo ang may kakayahan upang ipaliwanag Ako nang lubusan, at wala sa inyo ang may kakayahang magpatotoo sa lahat ng mga katotohanang nakita ninyo. Pag-isipan ninyo ito. Sa ngayon marami sa inyo ang nagpabaya sa inyong tungkulin, sa halip ay sumusunod sa mga bagay ng laman, magpasasa sa laman at kasakiman sa pagpapakasaya sa laman. Maliit na katotohanan ang taglay ninyo. Paano kayo ngayon magpapatotoo sa lahat ng mga nakita ninyo? Kumpiyansa ba kayo talagang maaari kayong maging Aking saksi? Kung isang araw hindi mo magawang magpatotoo sa lahat ng nakita mo ngayon, kung gayon nawala mo ang iyong silbi bilang isang nilalang. Mawawalan ng kahulugan kung ano man ang iyong pag-iral. Ikaw ay hindi karapat-dapat bilang isang tao. Masasabi na ikaw ay hindi magiging tao! Ako ay gumawa ng walang hanggan na dami ng gawain sa inyo. Ngunit dahil wala kang natutunan ngayon, walang nalalaman, at nagtratrabaho nang walang kabuluhan, kapag kailangan Kong palawakin ang Aking gawain, ikaw ay tititig nang blangko, tahimik at lubos na walang silbi. Hindi ka ba nito gagawing pinakamakasalanan? Kapag dumating ang panahong iyon, maaari mo bang hindi maramdaman ang matinding panghihinayang? Maaaring bang hindi bumaon ang kalungkutan? Hindi ginagawa ang mga gawaing ito ng dahil sa inip, ngunit upang maglaan ng isang pundasyon para sa Aking hinaharap na gawa. Ito ay hindi dahil wala Akong patutunguhan at kailangan Kong makabuo ng isang bagong bagay. Dapat mong maunawaan na ang trabahong ginagawa Ko ay hindi larong pambata[a] ngunit kumakatawan sa Aking Ama. Dapat ninyo malamang hindi lamang Ako ang gumagawa ng lahat ng ito nang Aking sarili. Sa halip, kinakatawan Ko ang Aking Ama. Samantala, ang inyong papel ay ang sumunod nang mahigpit, tumupad, magbago, at magpatotoo. Ang dapat ninyong maunawaan ay kung bakit kayo dapat maniwala sa Akin. Ito ang pinakamahalagang tanong para sa bawat isa sa inyo na maunawaan. Ang Aking Ama, para sa kapakanan ng Kanyang kaluwalhatian, itinadhana kayong lahat para sa Akin mula sa sandaling Nilikha Niya ang mundo. Ito ay walang iba kundi para sa kapakanan ng Aking gawa, at para sa kapakanan ng Kanyang kaluwalhatian, na itinadhana Niya kayo. Ito ay dahil sa Aking Ama kaya kayo ay sumasampalataya sa Akin; ito ay dahil sa Aking Ama na itinatadhana kayong sundin Ako. Wala sa mga ito ay sa inyong sariling pagpili. Higit na mas mahalaga na maunawaan ninyo na kayo ang ipinagkaloob sa Akin ng Aking Ama para sa layunin ng magpapatotoo para sa Akin. Dahil ipinagkaloob Niya kayo sa Akin, dapat kayong sumunod sa mga paraan na ipagkakaloob Ko sa inyo at ang mga paraan at mga salita na ituturo Ko sa inyo, dahil tungkulin ninyong sumunod sa Aking mga daan. Ito ang orihinal na layunin ng inyong pananampalataya sa Akin. Kaya sinasabi Ko sa inyo, kayo ay tao lamang na ipinagkaloob ng Aking Ama upang sumunod sa Aking mga daan. Gayunman, kayo ay naniniwala lamang sa Akin; kayo’y hindi sa Akin sapagka’t kayo’y hindi galing sa pamilyang Israelita ngunit sa halip ay sa uri ng sinaunang ahas. Ang tangi Ko lamang hinihingi sa inyo ay maging saksi para sa Akin, ngunit dapat kayong sumunod ngayon sa Aking mga daan. Ang lahat ng ito ay para sa kapakanan ng hinaharap na pagpapatotoo. Kung kayo lamang ay gaganap bilang mga tao na nakikinig sa Aking mga daan, kung gayon hindi kayo magkakaroon ng anumang halaga at ang kabuluhan ng pagkakaloob ng Aking Ama ninyo sa Akin ay mawawala. Ang pilit kong sinasabi sa inyo ay ito: “Dapat kayong lumakad sa Aking mga daan.”
Mga Talababa:
a. Ang orihinal na teksto ay nagsasabi ng “isang batang naglalaro sa kalye.”
Rekomendasyon: Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos
